खबर छ- 'तिमी आफ्नो ख्याल गर्नु !'

असहाए गारिब वस्ती
पहिरोमा सिनित्तै भाँसियो
अनिकालको बेला
बहुलाएको बाढी
पस्यो आँखा चिम्लेर
खेतबारी र घरबारी
बिनाकरण; निर्दोश पिर्यो , लियो ज्यान
समुद्री तुफान मृत्युको शंख सुसेल्दै
उडायो कत्तिका बर्षौं लगाइ
उनेका सपनाका टहरा
यतै कतै म दुखिरहेको थिए
विज्ञानका मोटा किताब भित्र
कारण खोजिरहेको थिए

भित्ताको गोलो घडी हेर्छु र
संकेत गर्छ, अर्को घण्टाको
नजानिंदो पाराले समय घर्केको
म त्यो समय कल्पिन्छु
जहाँ हामी अन्तको प्रतिक्षामा हुनेछौं
डराउछु, अब पृथ्वी
मरभूमी हुनेछ
सारा यी जैविक चीजहरुको
प्रलय हुनेछ
यसलाई बिभिन्न व्याख्याताहरुले
आ-आफ्नै हिसाबले आफू ठूलो देखाउने बहनामा
शब्दमा प्रमाणित गर्नेछन्
विज्ञान भन्छ, यो हरित गृहको प्रभाव हो
धर्म भन्छ, यो भगवानको इच्क्षा हो

मेरो खल्तीमा भएको यो
सानो संचार साधन तरंगित गर्छ
हेर्छु, खबर छ- 'तिमी आफ्नो ख्याल गर्नु !'

ओहो ! आकाशमा उड्ने बस दुर्घटना
ज्यान सधैंकालागि, बिना मोल उडाउने
भिरबाट लडेको बाहनसंगै
कति दूरका यात्रीहरु, बिना संकेत
यात्रामा विराम लाउने
कहिले नउठ्ने गरी, उठे जिन्दगी बोझ
सम्झिन्छु, ती बाहन
जो आकाशबाट यमराज गर्जिन्छन्
र गरीब वस्ती खाक हुन्छन्
कालो मुश्लो उँभो लाग्छ
म सडक किनारै-कीनार
हिडिरहेको छु
सडकमा बाहन बेगसँग
कुदिरहेका छन्
मलाई तिनका हर्न, शंख झै लाग्छन्
अन्तको संकेत नजिक भएझैं
समय यसरी नै कुदिरहेको
संकेत-बिना संकेत
मर्छन्, निर्दोष
व्यख्या हुन्छ
घटनाको, आतंकको वा स्वार्थको

मेरो ध्यान कहीं मोडिन्छ
मेरो खल्तीमा भएको यो
सानो संचार साधन तरंगित गर्छ
हेर्छु, खबर छ- 'तिमी आफ्नो ख्याल गर्नु !'

म कोठामा छु
बिधुतीय सुबिधाका भरमा
संसार भरका खबर हेर्छु
पचाउने कोसिस गर्छु
मान्छे; मान्छेलाई दोष लाइरहेको छ
मान्छे; मान्छेलाई डसिरहेको छ
मान्छे; मान्छेलाई ढाँटिरहेको छ
मान्छे; मान्छेलाई चपाइरहेको छ
आफ्नो स्वार्थकालागि
मान्छे आफू र आफ्नो भगवानलाई
धोका दिइरहेको छ
युद्धको जताततै रन्को छ
कतै मुक्तिको नाममा
कतै रक्षाका नाममा
कतै आफू राज गर्ने नाममा
म डराउछु
अर्को विश्व युद्धको संकेत नहोस !
समय रातको संकेत गर्छ

मेरो टेबल थर्किन्छ
मेरो ध्यान कहीं मोडिन्छ
मेरो खल्तीमा भएको यो
सानो संचार साधन तरंगित गर्छ
हेर्छु, खबर छ- 'तिमी आफ्नो ख्याल गर्नु !'

खबर मेरी प्रेमिकाको हो
एकदिन मैले सोद्धा
उनले भनेकी थिइन-
दुर्घटनामा पर्लौ भनेर
मैले कहाँ झस्काएको हो र !
म अल्मल्ल परेथें
उनको व्याख्या थियो-
पुरुष मेरो मन
कतै रंगीन पच्छेउरीमा अल्झिन सक्छ अरे!
उनलाई इर्ष्या लाग्छ अरे !