१. छोरा बिग्रियो
पुर्षाको दोष अरे !
ऊल्लू समाज ।
२. लागेको घाऊ
कोट्यायो , झन बल्झ्यो
जातै बाँदर !
३. अर्काको पीडा
देख्यो , हाँस्यो र नाँच्यो
सभ्य जमात !
~खगेन्द्र अधिकारी ''अमृत"~
14 years ago
skip to main |
skip to sidebar
जीन्दगीका भोगाइहरुको तितो-मिठो तथा अर्थपूर्ण जीवनको खोजकालागि साहित्यका माध्यमले तपाईंहरुसँग साइनो गाँस्न यो माध्यम रोजेको हुँ । माया आदान-प्रदान गर्नुहोस् ! बसन्तले बहार ल्यायो प्रकृतिमा रंग आयो । हराएको कोइली धुनमा अचानकै ढंग आयो । हिउँद-शरद गर्दा-गर्दै थाकेका थे मेरा पाइला , बुटी; तिम्रै प्रेम रसले एकाएकै उमंग आयो ।
Blog Archive
-
▼
2009
(46)
-
▼
September
(31)
- सम्झेर ईमेल गरे कि ?
- नवीन आविष्कारको घोषणा !
- असल-खराब जीवाणु-कीरा पहिचानौं !
- कविता (कसरी माफ गर्नु सक्छु !)
- मुक्तक
- मनभित्रका ती दसैं (संस्मरण)
- हाइकु
- हाइकु
- हाइकु
- गीत(के भनुँ म निष्ठुरी हौ, भन तिमीसँग)
- हाइकु
- हाइकु
- कविता: समुद्री छाल र देश
- लघुकथा : छोरीको साहस
- मुक्तक
- मुक्तक
- लघुकथा
- हाइकु
- हाइकु
- गजल
- पाँच हाइकु
- हाइकु
- हाइकु
- गीत (अब मलाई रम्न देऊ)
- गजल
- कविता
- विदेशमा जादू !
- केही हाइकु
- गजल
- चार हाइकु
- तीन हाइकु
-
▼
September
(31)
No comments:
Post a Comment
कृपया, पढिसकेपछि केही लेख्न नभुल्न अनुरोध !